одвага

Том: 21, старонка: 389.

img/21/21-389_2204_Одвага.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Адва́га ’мужнасць, смеласць’ (КЭС, Шат., Нас., Касп., Яруш.), ст.-бел. одвага (1674) (Нас. гіст.), укр. відвага, рус. отвага, польск. odwaga, чэш. odvaha, славен. tvegati ўзыходзяць да лексічнай групы, звязанай сваім паходжаннем з ням. wagen ’адважыцца’. Гл. Вайян, RÉS, 22, 10.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)