оглаша́ть несов.

1. (оповещать) апавяшча́ць, абвяшча́ць; (объявлять) аб’яўля́ць; (читать вслух) чыта́ць уго́лас;

оглаша́ть резолю́цию чыта́ць рэзалю́цыю;

2. (разглашать) уст. выдава́ць, распаўсю́джваць;

3. (наполнять звуками) напаўня́ць (гу́камі, кры́кам);

пе́ние птиц оглаша́ло лес птушы́ны спеў напаўня́ў лес;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’яўля́ць несов. объявля́ть; (документ — ещё) оглаша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выглаша́ць ’аб’яўляць’, рус. ’оглашать’ (Яруш.). З польск. wygłaszać ’прамаўляць, голасна паведамляць’, адпаведная беларуская форма была б *выгалашаць (з поўнагалоссем); параўн. галасі́ць ’крычаць на ўвесь голас’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напаўня́ць несов. наполня́ть; (о сильном чувстве — ещё) преисполня́ть; (о звуках и т.п. — ещё) оглаша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апавяшча́ць несов.

1. (сообщать кому-л. о чём-л.) уведомля́ть, извеща́ть; оповеща́ть;

2. (торжественно объявлять) возвеща́ть; провозвеща́ть; оглаша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оглаша́ться

1. (наполняться звуками) напаўня́цца (гу́камі, кры́кам);

2. страд. апавяшча́цца, абвяшча́цца; аб’яўля́цца; чыта́цца ўго́лас; распаўсю́джвацца; напаўня́цца (гу́камі, кры́кам); см. оглаша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огласи́ть сов.

1. (оповестить) апавясці́ць, абвясці́ць; (объявить) аб’яві́ць; (прочесть вслух) прачыта́ць уго́лас;

2. (разгласить) уст. вы́даць, распаўсю́дзіць;

3. (наполнить звуками) напо́ўніць (гу́камі, кры́кам); см. оглаша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оглаше́ние

1. апавяшчэ́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.; аб’яўле́нне, -ння ср., чыта́нне ўго́лас;

2. уст. выдава́нне, -ння ср.; распаўсю́джанне, -ння ср., распаўсю́джванне, -ння ср.; см. оглаша́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвяшча́ць несов.

1. объявля́ть; провозглаша́ть; возвеща́ть;

2. (наперёд) предвозвеща́ть;

3. (каму) оповеща́ть (кого);

4. объявля́ть, оглаша́ть; (приговор — ещё) произноси́ть;

5. (признавать кем-л.) объявля́ть; провозглаша́ть;

1-5 см. абвясці́ць;

◊ а. ана́фему — (каму) предава́ть ана́феме (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

произноси́ть несов.

1. (выговаривать) вымаўля́ць;

произноси́ть гла́сный звук вымаўля́ць гало́сны гук;

пра́вильно произноси́ть слова́ пра́вільна вымаўля́ць сло́вы;

2. (говорить) каза́ць, гавары́ць;

произноси́ть речь гавары́ць прамо́ву;

не произноси́ть ни сло́ва не каза́ць (не гавары́ць) ні сло́ва;

3. (оглашать) абвяшча́ць;

произноси́ть пригово́р абвяшча́ць прысу́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)