овчаръ

Том: 21, старонка: 341.

img/21/21-341_1942_Овчаръ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Аўча́р ’пастух’, (БРС, Бяльк., КЭС, лаг.), гаўчар (Сцяшк.)., ст.-бел. овчаръ, укр. вівчарь, рус. овчар, польск. owczarz, чэш. дыял. ovčiř, славен. ovčar, серб.-харв. о̀вча̄р, макед. овчар, балг. овчар. Прасл. ovьčar ад ovьka ’авечка’, адносна словаўтварэння гл. Мейе, Études, 213.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)