овча́рня ж. аўча́рня, -ні ж., аве́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

овчарня

Том: 21, старонка: 340.

img/21/21-340_1941_Овчарня.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

аве́чнік м. овча́рня ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

овча́рник м., см. овча́рня;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўча́рня ж. овча́рня;

◊ пусці́ць во́ўка ў ~ню — пусти́ть во́лка в овча́рню

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тамо́жня ’мытня’ (ТСБМ). Русізм, зыходнае ст.-рус. тамъга (гл. тамга), ад якога прыметнік таможьный (< *тамъжьный) ’той, які мае адносіны да тамгі’, што паслужыў асновай для ўтварэння назоўніка на ‑ня па ўзору овчарня і пад. (Чарных, 2, 227).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)