«Листок коммерческого отдела Могилевского общества сельского хозяйства» (час.) 7/286
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«Записки Северо-Западного отдела русского географического общества»
т. 6, с. 534
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
стоўп (род. стаўпа́) м. столп;
стаўпы́ грама́дства — столпы́ о́бщества
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заснава́льнік м. основа́тель; основополо́жник; учреди́тель;
з. го́рада — основа́тель го́рода;
з. навуко́вага тавары́ства — учреди́тель нау́чного о́бщества
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Арты́ст. У XIX ст. з польск. artysta — бел. артыста ’мастак’ (Нас.), адкуль такія словы, як артызм (Гіст. мовы, 2, 240). Пад рускім уплывам у XX ст. усякаецца ‑а на канцы слова і замацоўваецца сучаснае значэнне. Рус. артист (з XVIII ст. — Шанскі, 1, А, 150) з франц. artiste (Будагаў, История слов в истории общества, 77).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
устанаўле́нне ср.
1. установле́ние; определе́ние; учрежде́ние; см. устана́ўліваць;
2. (общественное установление) учрежде́ние;
паліты́чныя ўстанаўле́нні грама́дства — полити́ческие учрежде́ния о́бщества
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
столп
1. (столб) уст. слуп, род. слу́па м.;
2. перен. стоўп, род. стаўпа́ м.;
столпы́ о́бщества стаўпы́ грама́дства.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подо́нки
1. падо́нкі, -каў ед. нет; буза́, -зы́ ж.;
2. перен., презр. падо́нкі, -каў, ед. падо́нак, -нка м.;
подо́нки о́бщества падо́нкі грама́дства.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падо́нкі, -каў
1. ед. нет подо́нки;
вы́ліць п. — вы́лить подо́нки;
2. (ед. падо́нак, -нка м.) перен., презр. подо́нки, отре́бье ср.;
п. грама́дства — подо́нки о́бщества
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЕСЯЛО́ЎСКІ Мікалай Іванавіч
(ліст. 1848, Масква — 12.4.1918),
рускі археолаг. Праф. (1890). Вывучаў гісторыю і археалогію Сярэдняй Азіі, дзе рабіў раскопкі стараж. гарадоў, у т. л. Афрасіяба. Раскапаў сотні курганоў на Пд і ПдУ Расіі, сярод якіх найбагацейшыя курганы Салоха і Майкопскі. Падрыхтаваў выданне альбома стараж. мячэцей і помнікаў Самарканда. Працаваў у галіне гісторыі рус. навукі.
Тв.:
Памятники дипломатических и торговых сношений Московской Руси с Персией. Т. 1—3. СПб., 1890—98;
Мечети Самарканда. Вып. 1. СПб., 1905.
Літ.:
Записки Восточного отделения Русского археологического общества. Пг., 1921. Т. 25. С. 337—398.
т. 4, с. 121
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)