обу́ть сов. абу́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабува́ць сов.

1. (о многих) обу́ть;

2. (о многом) наде́ть (о́бувь), обу́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абу́ць сов. обу́ть; (при назывании обуви) наде́ть;

◊ а. у ла́пці — обу́ть в ла́пти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўстыка́ць сов. (о многом)

1. разг. насади́ть;

2. прост. (обуть наскоро) натяну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узаткну́ць сов., разг.

1. (на остриё) насади́ть;

2. (обуть наскоро) наде́ть;

у. бо́ты — наде́ть сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абу́ць, абуваць ’надзець абутак’ (БРС, Шат., Касп.), абувацца (Бір. дыс., Касп.), абуцца да *ob‑uti, рус. обуть, укр. обути, чэш. obout, славац. obuť, в.-луж. wobuć, н.-луж. wobuś, польск. obuć, славен. obúti, серб.-харв. о̀бути, балг. обуя. Бліжэйшая паралель: літ. ap‑aũti ’абувацца’, apaũtas ’абутак’, лат. aut ’абуваць’, ст.-іран. aoϑra ’абутак’, лац. exuō ’разуваюся’ і г. д. Траўтман, 21; Гуер, IF, 46, 343; Фасмер, 3, 109. Дзеяслоў, бясспрэчна, яшчэ праіндаеўрапейскі, але тое, што прэфіксацыя прасл. ob‑uti супадае з прабалт. ap‑auti, дае падставу сцвярджаць аб балта-славянскай словаўтваральнай інавацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́паць I, -пця м. ла́поть;

◊ пле́сці кашалі́ з ла́пцямі — нести́ чушь;

абу́ць у ла́пці — обу́ть в ла́пти;

вы́думаць чо́рта з ла́пцямі — вы́думаць чёрт зна́ет что;

гу́лі, гу́лі ды ў ла́пці абу́лі — гу́ли, гу́ли да в ла́пти обу́ли

ла́паць II несов., прост. ла́пать;

◊ не ла́пай, не ку́піш — погов. не ла́пай, не ку́пишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)