обрека́ть несов. асуджа́ць, асу́джваць; аддава́ць;

обрека́ть на ги́бель асуджа́ць (асу́джваць, аддава́ць) на гі́бель;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обре́чь сов. асудзі́ць; адда́ць; см. обрека́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осужда́ть несов.

1. (приговаривать) асу́джваць, засу́джваць;

2. (выражать неодобрение) асуджа́ць, га́ніць;

3. (обрекать) перен. асу́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асу́джваць несов.

1. (признавать виновным) осужда́ть; см. асудзі́ць 1;

2. см. асуджа́ць;

3. (предназначать к какой-л. участи) обрека́ть, осужда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддава́ць несов.

1. в разн. знач. отдава́ть; (подвергать действию чего-л.) предава́ть; (осуждать на что-л.) обрека́ть; (в школу и т.п. — ещё) определя́ть;

2. (об оружии) отдава́ть;

1, 2 см. адда́ць;

3. отдава́ть, припа́хивать;

а. перава́гу — отдава́ть предпочте́ние;

а. зямлі́ — предава́ть земле́;

а. канцы́ — отдава́ть концы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)