обме́н в разн. знач. абме́н, -ну м.;
обме́н това́ров эк. абме́н тава́раў;
обме́н мне́ниями абме́н ду́мкамі;
в обме́н у абме́н;
обме́н веще́ств физиол. абме́н рэ́чываў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абме́н, -ну м., в разн. знач. обме́н;
а. тава́раў — обме́н това́ров;
а. ду́мкамі — обме́н мне́ниями;
○ а. рэ́чываў — обме́н веще́ств
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
продуктообме́н (продукто́вый обме́н) эк. прадуктаабме́н, -ну м. (прадукто́вы абме́н).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадуктаабме́н, -ну м., эк. (прадукто́вы абме́н) продуктообме́н (продукто́вый обме́н)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́таII дипл. но́та, -ты ж.;
обме́н но́тами абме́н но́тамі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разме́ньванне ср.
1. обме́н м.;
2. разме́н м.; см. разме́ньваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́дно-солево́й физиол. во́дна-салявы́;
во́дно-солево́й обме́н во́дна-салявы́ абме́н.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пікіро́ўка I ж. (обмен колкостями) пикиро́вка
пікіро́ўка II ж., с.-х. пикиро́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ЛА́РЫН Фёдар Сямёнавіч
(13.2.1941, в. Кокіна Камарыцкага р-на Бранскай вобл., Расія — 14.1.1996),
бел. вучоны ў галіне біяхіміі. Д-р біял. н. (1991). Скончыў Гродзенскі мед. ін-т (1964). З 1967 у Ін-це біяхіміі Нац. АН Беларусі (з 1985 нам. дырэктара, з 1992 дырэктар). Навук. працы па рэгуляцыі абмену ліпідаў у арганізме жывёл і чалавека ў норме і паталогіі, пошуку метабалічных падыходаў у лячэнні атлусцення.
Тв.:
Обмен липидов при введении тиамина и его фосфорилированных производных (разам з В.У.Буко) // Кокарбоксилаза и другие тиаминфосфаты. Мн., 1974;
Обмен липидов при авитаминозе B1 вызываемом введением окситиамина (у сааўт.) // Метаболические эффекты недостаточности функционально связанных B-витаминов. Мн., 1987.
т. 9, с. 139
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прыда́ча ж. прида́ча;
абме́н з ~чай — обме́н с прида́чей;
◊ у ~чу — в прида́чу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)