облупи́ть сов., прост.

1. (очистить от коры и т. п.) аблупі́ць, мног. пааблу́пліваць, абадра́ць, абдзе́рці, мног. паабдзіра́ць;

2. перен. (обобрать кого-л.) абабра́ць, мног. паабіра́ць, абадра́ць, мног. паабдзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нааблу́пліваць сов. (во множестве) облупи́ть; ободра́ть; см. аблупі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааблу́пліваць сов. (о многих, о многом) облупи́ть; (снять шкуру — ещё) ободра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблупі́ць сов. облупи́ть; (кору, шкуру и т.п. — ещё) ободра́ть;

а. яйцо́ — облупи́ть яйцо́;

а. кару́ з дрэ́ва — ободра́ть кору́ с де́рева;

а. шпале́ры — ободра́ть обо́и

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабіра́ць сов., разг. (о многом)

1. обобра́ть;

2. очи́стить, облупи́ть;

3. (нек-рое время) пообира́ть; поочища́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облу́пленный

1. аблу́плены, мног. пааблу́пліваны, абадра́ны, абдзёрты, мног. паабдзіра́ны;

2. абабра́ны, мног. паабіра́ны, абадра́ны, мног. паабдзіра́ны; см. облупи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абабра́ць сов., разг.

1. (плоды и т.п.) обобра́ть;

2. (снять скорлупу, кожуру) очи́стить, облупи́ть;

3. (обокрасть) обобра́ть;

◊ а. да ні́ткі — обобра́ть до ни́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)