обломи́ть сов. аблама́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабло́мліваць сов. (о многом)

1. облома́ть, пооблома́ть;

2. обломи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблама́ць сов.

1. (отломать кругом) облома́ть;

а. галі́ны на дрэ́ве — облома́ть ве́тки на де́реве;

2. (сломать) обломи́ть;

а. сукобломи́ть сук;

3. перен., разг. (заставить привыкнуть или приучить работать) облома́ть;

конь малады́: кло́пату было́ з ім, паку́ль ~ма́лі — ло́шадь молода́я: пришло́сь повози́ться с ней, пока́ облома́ли;

а. ро́гі — облома́ть рога́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)