обличе́ние

1. (разоблачение) выкрыва́нне, -ння ср.;

обличе́ние лжи выкрыва́нне няпра́ўды (хлусні́);

2. (обнаружение) пака́званне, -ння ср., выяўле́нне, -ння ср., выкрыва́нне, -ння ср.; см. облича́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обличение

Том: 21, старонка: 172.

img/21/21-172_0943_Обличение.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

абвінава́чванне ср.

1. обвине́ние;

2. изобличе́ние, обличе́ние; уличе́ние;

1, 2 см. абвінава́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкрыццё ср.

1. разоблаче́ние, раскры́тие; изобличе́ние, обличе́ние;

2. вскры́тие, обнаже́ние;

1, 2 см. вы́крыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкрыва́нне ср.

1. разоблаче́ние, раскры́тие; изобличе́ние, обличе́ние;

2. вскры́тие, вскрыва́ние; обнаже́ние;

1, 2 см. выкрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвінава́чанне ср.

1. в разн. знач. обвине́ние;

2. изобличе́ние, обличе́ние; уличе́ние;

1, 2 см. абвінава́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)