нічыё мест. отриц., ср., в разн. знач. ничьё; см. нічы́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нічыё, нічы́й адмоўны займ. níemandem gehörig, hérrenlos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нічы́й, нічыйго́, нічыйму́, нічы́й (нічыйго́), нічыі́м, аб нічыі́м, м.; нічыя́, нічыёй, нічыю́, ж.; нічыё, нічыйго́, нічыйму́, нічыё, нічыі́м, аб нічыі́м, н.; мн. нічые́; займ. адмоўны.

Які не належыць нікому.

Нічыя зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чый-нічы́й, чыя-нічыя́, чыё-нічыё; займ. неазнач.

Які належыць сяму-таму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нічы́й

займеннік, адмоўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нічы́й нічыя́ нічыё нічые́
Р. нічыйго́ нічыёй нічыйго́ нічыі́х
Д. нічыйму́ нічыёй нічыйму́ нічыі́м
В. нічы́й (неадуш.)
нічыйго́ (адуш.)		 нічыю́ нічыё нічые́
нічыі́х
Т. нічыі́м нічыёй
нічыёю		 нічыі́м нічыі́мі
М. нічыі́м нічыёй нічыі́м нічыі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чый-нічы́й

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чый-нічы́й чыя-нічыя́ чыё-нічыё чые́-нічые́
Р. чыйго-нічыйго́ чыёй-нічыёй чыйго-нічыйго́ чыі́х-нічыі́х
Д. чыйму-нічыйму́ чыёй-нічыёй чыйму-нічыйму́ чыі́м-нічыі́м
В. чыйго-нічыйго́ (адуш.)
чый-нічы́й (неадуш.)		 чыю-нічыю́ чыё-нічыё чыі́х-нічыі́х
чые́-нічые́
Т. чыім-нічыі́м чыёй-нічыёй
чыёю-нічыёю		 чыім-нічыі́м чыі́мі-нічыі́мі
М. чыім-нічыі́м чыёй-нічыёй чыім-нічыі́м чыі́х-нічыі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чый-нічы́й, чыя-нічыя, чыё-нічыё; займ.

неазначальны. Які належыць сяму-таму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нічы́й, нічыйго, нічыйму, нічый (нічыйго), нічыім, аб нічыім, м.; нічыя, нічыёй, нічыю, ж.; нічыё, нічыйго, нічыйму, нічыё, нічыім, аб нічыім, н.; мн. нічые, займ. адмоўны.

1. Які не належыць нікому. [Сымон:] — Я... так... хлопец... падарожны, Праз сябе сам... Я... нічый! Колас. А вось чаму.. [сасну], нічыю, прыдарожную, за доўгія гады ніхто не ссек, — адказаць цяжка. Навуменка.

2. у знач. наз. нічыя́, ‑ёй, ж. Разм. Такі вынік гульні, барацьбы і пад., калі ні адзін з праціўнікаў не выйграе. Згадзіцца на нічыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нічы́й (род. нічыйго́, дат. нічыйму́, вин. нічы́й, нічыйго́, твор., предл. нічыі́м; ж. нічыя́, ср. нічыё, мн. нічые́) мест. отриц., м., в разн. знач. ниче́й;

н. уча́стак — ниче́й уча́сток;

нічые́ рэ́чы — ничьи́ ве́щи;

нічыя́ пара́да яму́ не патрэ́бна — ниче́й сове́т ему́ не ну́жен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)