нітро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нітро́н
Р. нітро́ну
Д. нітро́ну
В. нітро́н
Т. нітро́нам
М. нітро́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нітро́н, -ну м., хим. нитро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нітро́н, ‑у, м.

Сінтэтычнае валакно, якое замяняе шэрсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрон

т. 11, с. 352

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нітро́н

(гр. nitron = салетра)

сінтэтычнае валакно і тканіна з яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нитро́н текст. нітро́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арло́н

(англ. orlon)

тое, што і нітрон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)