нітра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нітра́цыя
Р. нітра́цыі
Д. нітра́цыі
В. нітра́цыю
Т. нітра́цыяй
нітра́цыяю
М. нітра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нітра́цыя ж., хим., тех. нитра́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нітра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і нітраванне (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітра́цыя

(ад гр. nitron = салетра)

хімічная рэакцыя замяшчэння вадароду нітрагрупай у арганічных злучэннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нитра́ция хим., техн. нітра́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)