ніто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ніто́н
Р. ніто́ну
Д. ніто́ну
В. ніто́н
Т. ніто́нам
М. ніто́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ніто́н, -ну м., хим. нито́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніто́н

(ад лац. nitere = блішчаць)

тое, што і радон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нито́н хим. ніто́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Nitón

n -s хім. радо́н, ніто́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)