ні́мфа, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

У грэчаскай міфалогіі: бажаство ў выглядзе жанчыны, якое ўвасабляе розныя сілы прыроды.

Лясная н.

Марская н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ні́мфа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ні́мфа ні́мфы
Р. ні́мфы ні́мф
ні́мфаў
Д. ні́мфе ні́мфам
В. ні́мфу ні́мф
ні́мфаў
Т. ні́мфай
ні́мфаю		 ні́мфамі
М. ні́мфе ні́мфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ні́мфа ж., миф., зоол. ни́мфа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ні́мфа, ‑ы, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі — бажаство ў выглядзе жанчыны, якое ўвасабляе сабою розныя сілы прыроды.

2. У заалогіі — другая стадыя развіцця лічынкі некаторых насякомых.

[Грэч. nymphē — нявеста, маладая жанчына; німфа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

німфа

т. 11, с. 348

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ні́мфа ж міфал Nýmphe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ні́мфа

(гр. nymphe)

1) бажаство ў вобразе жанчыны, якое ўвасабляе розныя сілы прыроды ў старажытнагрэчаскай міфалогіі;

2) стадыя ў развіцці большасці членістаногіх жывёл з няпоўным іх ператварэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ни́мфа ні́мфа, -фы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nymph [nɪmf] n.

1. ні́мфа

2. biol. ні́мфа, лічы́нка (насякомых)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрыя́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, м.

У грэчаскай міфалогіі — лясная німфа, заступніца дрэў.

[Грэч. dryas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)