Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ні́канавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ні́канавічы |
| Р. |
Ні́канавіч
Ні́канавічаў |
| Д. |
Ні́канавічам |
| В. |
Ні́канавічы |
| Т. |
Ні́канавічамі |
| М. |
Ні́канавічах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ВІНАГРА́ДАЎ Віктар Ніканавіч
(н. 3.11.1933, в. Замасточча Гарадоцкага р-на Віцебскай вобл.),
бел. педагог. Д-р пед. н. (1994), праф. (1977). Засл. работнік вышэйшай школы Беларусі (1976). Скончыў Віцебскае мастацка-графічнае пед. вучылішча (1953), Полацкі пед. ін-т (1957). З 1957 у Віцебскім ун-це (з 1978 рэктар). Працы па методыцы выкладання начартальнай геаметрыі і чарчэння ў ВНУ і сярэдняй школе. Адзін з аўтараў і рэдактараў падручніка «Чарчэнне ў сярэдняй школе» (1969, перакладзена на 20 моў), аўтар курса для пед. ін-таў «Начартальная геаметрыя» (1977), адзін з аўтараў «Методыкі навучання чарчэнню» (1990), «Слоўніка-даведніка па чарчэнні» (1993) і інш.
Літ.:
В.Н.Вінаградаў: Бібліягр. паказ. Віцебск, 1992.
Н.В.Калішук.
т. 4, с. 181
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)