няўця́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўця́мна няўця́мней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўця́мна нареч., разг. непоня́тно, невразуми́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўця́мна прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

непонима́юще нареч. неўразуме́ла, няўця́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vacantly [ˈveɪkəntli] adv. бязду́мна, няўця́мна; няўва́жліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Няўця́м (ніўцям) ’незразумела, не ў галаве’ (Сл. ПЗБ, КСП), неўцямкі́ ’тс’ (ТС), сюды ж няўцямна ’бессэнсоўна’ (Сцяшк. Сл.), неўпрыцям (не въ прицямъ) ’незаўважальна; не прыпамінаецца’ (Нас.). Да уця́міць, ця́міць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паліня́лы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў свежасць фарбаў; выцвілы. Дзяўчына пачала развязваць пад барадой рамкі палінялай хусткі. Арочка. Нашу ўвагу прыцягнула палічка з адметнымі кнігамі: у старых пераплётах, з палінялымі ад часу літарамі на скураных карашках. Пальчэўскі. // перан. Разм. Які страціў свежасць, выразнасць, жывасць. [Наздрэйка] няўцямна ўтаропіўся на старшыню сіняватымі палінялымі вачыма. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bezmyślnie

1. недарэчна, бязглузда, неразумна;

2. бяздумна; не думаючы; няўцямна; не цямячы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vacant [ˈveɪkənt] adj.

1. незаня́ты, во́льны;

a vacant appartment незаня́тая кватэ́ра;

a vacant seat во́льнае ме́сца (у тэатры, аўтобусе і да т.п.)

2. fml вака́нтны;

a vacant post вака́нтная паса́да

3. бязду́мны; пусты́;

a vacant face не выра́зны твар;

a vacant mind по́ўная адсу́тнасць ду́мак; ту́пасць;

with a vacant stare бязду́мна; няўця́мна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

durcheinánder

adv не разбіра́ючы, як папа́ла, упераме́шку

~ bríngen* — vt пераблы́таць, зблы́таць; збіць з тро́пу

~ réden — vi гавары́ць ра́зам [перапыня́ючы адзі́н аднаго́], гавары́ць няўця́мна

~ wérfen* — vt раскі́даць, перавярну́ць дагары́ нага́мі

verschíedene Begríffe ~ wérfen* — блы́таць ро́зныя паня́цці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)