няўло́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўло́мны няўло́мная няўло́мнае няўло́мныя
Р. няўло́мнага няўло́мнай
няўло́мнае		 няўло́мнага няўло́мных
Д. няўло́мнаму няўло́мнай няўло́мнаму няўло́мным
В. няўло́мны (неадуш.)
няўло́мнага (адуш.)		 няўло́мную няўло́мнае няўло́мныя (неадуш.)
няўло́мных (адуш.)
Т. няўло́мным няўло́мнай
няўло́мнаю		 няўло́мным няўло́мнымі
М. няўло́мным няўло́мнай няўло́мным няўло́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

uparciuch

м. упарты; непакорны, няўломны, супорны, упарціна, упірысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

настойлівы, напорысты, упарты, валявы, няўмольны; настырны (разм.); нязломны, няўломны (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)