няўдо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўдо́бны няўдо́бная няўдо́бнае няўдо́бныя
Р. няўдо́бнага няўдо́бнай
няўдо́бнае		 няўдо́бнага няўдо́бных
Д. няўдо́бнаму няўдо́бнай няўдо́бнаму няўдо́бным
В. няўдо́бны (неадуш.)
няўдо́бнага (адуш.)		 няўдо́бную няўдо́бнае няўдо́бныя (неадуш.)
няўдо́бных (адуш.)
Т. няўдо́бным няўдо́бнай
няўдо́бнаю		 няўдо́бным няўдо́бнымі
М. няўдо́бным няўдо́бнай няўдо́бным няўдо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўдо́бны с.-х. (непригодный — о земле) неудо́бный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неудо́бный

1. нязру́чны;

неудо́бный моме́нт нязру́чны мо́мант;

2. (лишённый удобств) невыго́дны, нязру́чны;

неудо́бная кварти́ра невыго́дная кватэ́ра;

неудо́бное кре́сло невыго́днае (нязру́чнае) крэ́сла;

неудо́бное сообще́ние с при́городом невыго́дныя (нязру́чныя) зно́сіны з пры́гарадам;

3. (неловкий) няёмкі, нязру́чны; (неприятный) непрые́мны;

поста́вить кого́-л. в неудо́бное положе́ние паста́віць каго́-не́будзь у няёмкае (нязру́чнае, непрые́мнае) стано́вішча;

неудо́бный гость непрые́мны госць;

4. (неприличный) непрысто́йны, няёмкі;

неудо́бное выраже́ние непрысто́йны (няёмкі) вы́раз;

5. (непригодный — о земле) с.-х. няўдо́бны, няўдо́біца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)