няўвя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

Адсутнасць узгодненасці, непаразуменне.

Н. у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўвя́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няўвя́зка няўвя́зкі
Р. няўвя́зкі няўвя́зак
Д. няўвя́зцы няўвя́зкам
В. няўвя́зку няўвя́зкі
Т. няўвя́зкай
няўвя́зкаю		 няўвя́зкамі
М. няўвя́зцы няўвя́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няўвя́зка ж. неувя́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Адсутнасць узгодненасці, увязкі; непаразуменне. Няўвязка ў рабоце. □ [Прафесары] уважліва праглядалі работы студэнтаў, рабілі заўвагі, выпраўлялі памылкі, няўвязкі, давалі парады. Дуброўскі. Рыбаку болей па душы была жывая рэальная справа з усімі ўласцівымі ёй няўвязкамі і клопатамі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўвя́зка ж. Únstimmigkeit f -, Mángel an Überéinstimmung, schléchte Koordiníerung;

няўвя́зка ў рабо́це féhlende gégenseitige Ábstimmung bei der Árbeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неувя́зка няўвя́зка, -кі ж.; (несогласованность) няўзго́дненасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)