нясы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нясы́тны нясы́тная нясы́тнае нясы́тныя
Р. нясы́тнага нясы́тнай
нясы́тнае		 нясы́тнага нясы́тных
Д. нясы́тнаму нясы́тнай нясы́тнаму нясы́тным
В. нясы́тны (неадуш.)
нясы́тнага (адуш.)		 нясы́тную нясы́тнае нясы́тныя (неадуш.)
нясы́тных (адуш.)
Т. нясы́тным нясы́тнай
нясы́тнаю		 нясы́тным нясы́тнымі
М. нясы́тным нясы́тнай нясы́тным нясы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нясы́тны несы́тный, непита́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясы́тны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова сытны; непажыўны. Пасля .. нясытнай, але гарачай і смачнай.. стравы людзей ахапіла лянота, тая, калі не хочацца ні гаварыць, ні нават варушыцца. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несы́тный непажы́ўны; нясы́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unsubstantial

[,ʌnsʌbˈstænʃəl]

adj.

1) неабгрунтава́ны, няпэ́ўны; малы́, слабы́; нерэчаі́сны, нерэа́льны

unsubstantial hope — слаба́я надзе́я

2) нясы́тны, непажы́ўная (е́жа)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)