нясучая частата

т. 11, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перакры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Гарызантальная нясучая канструкцыя ў будынку, якая раздзяляе паверхі.

Жалезабетоннае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нясу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нясу́чы нясу́чая нясу́чае нясу́чыя
Р. нясу́чага нясу́чай
нясу́чае		 нясу́чага нясу́чых
Д. нясу́чаму нясу́чай нясу́чаму нясу́чым
В. нясу́чы (неадуш.) нясу́чую нясу́чае нясу́чыя (неадуш.)
Т. нясу́чым нясу́чай
нясу́чаю		 нясу́чым нясу́чымі
М. нясу́чым нясу́чай нясу́чым нясу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нясу́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нясу́чы нясу́чая нясу́чае нясу́чыя
Р. нясу́чага нясу́чай
нясу́чае		 нясу́чага нясу́чых
Д. нясу́чаму нясу́чай нясу́чаму нясу́чым
В. нясу́чы (неадуш.) нясу́чую нясу́чае нясу́чыя (неадуш.)
Т. нясу́чым нясу́чай
нясу́чаю		 нясу́чым нясу́чымі
М. нясу́чым нясу́чай нясу́чым нясу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скляпенне,

нясучая канструкцыя, якая мае крывалінейную паверхню.

т. 14, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нясу́чы кніжн:

нясу́чая паве́рхня ав Trágfläche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нясу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяп. ад несці.

2. у знач. прым. Спец. Які падтрымлівае сабой што‑н. нерухомае, служыць апорай для чаго‑н. Нясучы брус рамы сеялкі.

3. у знач. прым. Які нясе шмат яец (пра птушак). Нясучая парода курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Trágfläche

f -, -n тэх. апо́рная паве́рхня

2) ав. нясу́чая паве́рхня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ра́ма, -ы, мн. -ы, рам, ж.

1. Аконны пераплёт з устаўленым шклом і без яго.

Драўляныя рамы.

2. Аправа для ўстаўкі карцін, партрэтаў, люстраў і пад.

Прыгожая р.

3. Нясучая частка машыны, якой-н. канструкцыі; станіна.

Веласіпедная р.

4. Прамавугольнік з брусоў або планак для розных патрэб і мэт.

○

Лесапільная рама — машына для падоўжнага распілоўвання бярвення.

|| прым. ра́мны, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́ский

1. (прочный — об одежде, обуви и т. п.) мо́цны; но́скі;

2. / но́ская ку́рица нясу́чая ку́рыца; (несушка) нясу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)