няста́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няста́лы няста́лая няста́лае няста́лыя
Р. няста́лага няста́лай
няста́лае
няста́лага няста́лых
Д. няста́ламу няста́лай няста́ламу няста́лым
В. няста́лы (неадуш.)
няста́лага (адуш.)
няста́лую няста́лае няста́лыя (неадуш.)
няста́лых (адуш.)
Т. няста́лым няста́лай
няста́лаю
няста́лым няста́лымі
М. няста́лым няста́лай няста́лым няста́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

няста́лы

1. (о возрасте) незре́лый;

2. (легкомысленный) несоли́дный, несерьёзный;

3. (изменчивый) непостоя́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няста́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не дасягнуў сталасці, поўнага развіцця. Па гэтых сваіх слязах.. [Чыжык] раптам адчуў, якое ён усё ж, па сутнасці, яшчэ дзіця, яшчэ юнак, яшчэ нясталы чалавек, яшчэ падлетак. Лупсякоў.

2. Несур’ёзны, легкадумны. Нясталыя паводзіны. □ [Люба:] — Дык што.. [муж] нясталы чалавек? Пстрыкун? Бесклапотны матыль? Франт? Чорны.

3. Няўстойлівы ў сваіх поглядах, схільнасцях, зменлівы, непастаянны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няста́лы

1. (пра ўзрост) nreif;

няста́лы чалаве́к ein nreifer Mensch;

2. (несур’ёзны, легкадумны) lichtsinnig, nicht ernst, hne Ernst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дзіця́чы, -ая, -ае.

1. гл. дзеці.

2. перан. Неўласцівы даросламу, нясталы.

Вырас, а розум д.

Дзіцячыя разважанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

несоли́дный несур’ёзны, няста́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unripe [ˌʌnˈraɪp] adj. няспе́лы; няста́лы;

unripe mind няста́лы ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непостоя́нный няста́лы; (неустойчивый) няўсто́йлівы; (изменчивый) зме́нлівы;

непостоя́нный челове́к няста́лы чалаве́к;

непостоя́нная пого́да няўсто́йлівае (зме́нлівае) надво́р’е;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

immature [ˌɪməˈtjʊə] adj.

1. няспе́лы

2. няста́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niesolidny

несур’ёзны; нясталы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)