нярэ́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нярэ́дкі нярэ́дкая нярэ́дкае нярэ́дкія
Р. нярэ́дкага нярэ́дкай
нярэ́дкае		 нярэ́дкага нярэ́дкіх
Д. нярэ́дкаму нярэ́дкай нярэ́дкаму нярэ́дкім
В. нярэ́дкі (неадуш.)
нярэ́дкага (адуш.)		 нярэ́дкую нярэ́дкае нярэ́дкія (неадуш.)
нярэ́дкіх (адуш.)
Т. нярэ́дкім нярэ́дкай
нярэ́дкаю		 нярэ́дкім нярэ́дкімі
М. нярэ́дкім нярэ́дкай нярэ́дкім нярэ́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нярэ́дкі нере́дкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нярэ́дкі, ‑ая, ‑ае.

Які бывае даволі часта. Нярэдкі выпадак. Нярэдкая з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нере́дкий нярэ́дкі; (частый) ча́сты; (обычный) звыча́йны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гусце́йшы díchter (нярэдкі); dícker (пра вадкасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nierzadki

1. нярэдкі, часты;

~e wypadki — частыя выпадкі;

2. густы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)