няпро́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няпро́сты няпро́стая няпро́стае няпро́стыя
Р. няпро́стага няпро́стай
няпро́стае
няпро́стага няпро́стых
Д. няпро́стаму няпро́стай няпро́стаму няпро́стым
В. няпро́сты (неадуш.)
няпро́стага (адуш.)
няпро́стую няпро́стае няпро́стыя (неадуш.)
няпро́стых (адуш.)
Т. няпро́стым няпро́стай
няпро́стаю
няпро́стым няпро́стымі
М. няпро́стым няпро́стай няпро́стым няпро́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няпро́сты непросто́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няпро́сты ngewöhnlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

непросто́й няпро́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

disingenuous

[,dɪsɪnˈdʒenjuəs]

adj.

няшчы́ры, няпро́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непрямо́й

1. непрамы́; няпро́сты; (извилистый) няро́ўны; (кривой) крывы́;

2. перен. (неоткровенный) неадкры́ты; (неискренний) няшчы́ры;

непрямо́й отве́т няшчы́ры адка́з;

непрямо́й челове́к неадкры́ты (няшчыры) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

indirect

[,ɪndəˈrekt]

adj.

1) няпро́сты, абхо́дны, вако́льны

2) пабо́чны

3) ухі́лісты, уні́клівы (адка́з)

4) несумле́нны, круце́льскі

5) уско́сны

indirect object — уско́снае дапаўне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oblique

[əˈbli:k]

adj.

1) нахі́лены (пра пло́скасьць), ко́сы (пра лі́нію)

oblique angle — во́стры або́ тупы́ (няпро́сты) кут

2) ухі́лісты, няя́сны (пра адка́з)

3) патае́мны, скры́тны; закулі́сны; нячы́сты

oblique dealings — нячы́стыя апэра́цыі

4) уско́сны

oblique case — уско́сны склон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uneven

[ʌnˈi:vən]

adj.

1) няро́ўны (пра паве́рхню); няпро́сты, крывы́ (пра лі́нію)

2) няро́ўны, нерэгуля́рны, неўраўнава́жаны

uneven temper — неўраўнава́жаны хара́ктар

3) няцо́тны (пра лік)

The numbers 27 and 9 are uneven numbers — Лі́кі 27 і 9 — няцо́тныя лі́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fancy

[ˈfænsi]

1.

n., pl. -cies

1) фанта́зія f., уяўле́ньне n.

2) галюцына́цыя f.

3) нахі́л -у m.; схі́льнасьць f.; сымпа́тыя f.; упадаба́ньне n.

They took a great fancy to each other — Яны́ мо́цна спадаба́ліся адно́ аднаму́

4) капры́сьлівасьць f., капры́з -у m.

2.

v.t.

1) уяўля́ць

2) меркава́ць, ду́маць

3) любі́ць; падаба́цца

3.

adj.

1) аздо́бны, аздо́блены, прыбра́ны; мо́дны

2) няпро́сты; фігу́рны

fancy skating — адво́льнае ката́ньне на канька́х

3) спэцыя́льна гадава́ны (фрукт, жывёліна)

4) уя́ўны; вы́думаны; фантасты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)