няпла́ўкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няпла́ўкі |
няпла́ўкая |
няпла́ўкае |
няпла́ўкія |
| Р. |
няпла́ўкага |
няпла́ўкай няпла́ўкае |
няпла́ўкага |
няпла́ўкіх |
| Д. |
няпла́ўкаму |
няпла́ўкай |
няпла́ўкаму |
няпла́ўкім |
| В. |
няпла́ўкі (неадуш.) няпла́ўкага (адуш.) |
няпла́ўкую |
няпла́ўкае |
няпла́ўкія (неадуш.) няпла́ўкіх (адуш.) |
| Т. |
няпла́ўкім |
няпла́ўкай няпла́ўкаю |
няпла́ўкім |
няпла́ўкімі |
| М. |
няпла́ўкім |
няпла́ўкай |
няпла́ўкім |
няпла́ўкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няпла́ўкі, ‑ая, ‑ае.
Няздольны (лёгка) плавіцца. Няплаўкія металы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
infusible
[ɪnˈfju:zəbəl]
adj.
няпла́ўкі (мэта́л), нераставара́льны, нераспушча́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)