няна́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няна́скі няна́ская няна́скае няна́скія
Р. няна́скага няна́скай
няна́скае		 няна́скага няна́скіх
Д. няна́скаму няна́скай няна́скаму няна́скім
В. няна́скі (неадуш.)
няна́скага (адуш.)		 няна́скую няна́скае няна́скія (неадуш.)
няна́скіх (адуш.)
Т. няна́скім няна́скай
няна́скаю		 няна́скім няна́скімі
М. няна́скім няна́скай няна́скім няна́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няна́скі разг. нена́шенский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няна́скі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Не наш (у 1 знач.), не свой; далёкі. Нянаскі чалавек. □ Траскучы мароз размаляваў шыбы дзівоснымі ўзорамі нянаскіх кветак. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)