някры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. някры́ты някры́тая някры́тае някры́тыя
Р. някры́тага някры́тай
някры́тае		 някры́тага някры́тых
Д. някры́таму някры́тай някры́таму някры́тым
В. някры́ты (неадуш.)
някры́тага (адуш.)		 някры́тую някры́тае някры́тыя (неадуш.)
някры́тых (адуш.)
Т. някры́тым някры́тай
някры́таю		 някры́тым някры́тымі
М. някры́тым някры́тай някры́тым някры́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

някры́ты некры́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некры́тый някры́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наго́льный някры́ты, непаця́гнуты;

наго́льный тулу́п кажу́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непокры́тый (незакрытый) ненакры́ты; непакры́ты; (некрытый) някры́ты;

непокры́тый стака́н ненакры́тая шкля́нка;

непокры́тая голова́ непакры́тая галава́;

непокры́тая изба́ някры́тая ха́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)