нязвя́зны, -ая, -ае.

Пазбаўлены лагічнай сувязі, паслядоўнасці.

Н. тэкст.

|| наз. нязвя́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязвя́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязвя́зны нязвя́зная нязвя́знае нязвя́зныя
Р. нязвя́знага нязвя́знай
нязвя́знае		 нязвя́знага нязвя́зных
Д. нязвя́знаму нязвя́знай нязвя́знаму нязвя́зным
В. нязвя́зны (неадуш.)
нязвя́знага (адуш.)		 нязвя́зную нязвя́знае нязвя́зныя (неадуш.)
нязвя́зных (адуш.)
Т. нязвя́зным нязвя́знай
нязвя́знаю		 нязвя́зным нязвя́знымі
М. нязвя́зным нязвя́знай нязвя́зным нязвя́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нязвя́зны несвя́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязвя́зны, ‑ая, ‑ае.

Які пазбаўлены паслядоўнасці, лагічнай сувязі. Хто хапаўся рукамі за валасы, хто мармытаў нязвязныя словы, а хто шаптаў малітвы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязвя́зны únzusammenhängend, zusámmenhanglos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адры́вачны, -ая, -ае.

Які не з’яўляецца цэлым, нязвязны.

Адрывачныя звесткі.

|| наз. адры́вачнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

несвя́зный няскла́дны, нязвя́зны; (бессвязный) бязла́дны; (без связи) без су́вязі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

abrúpt

a

1) адры́вісты, няскла́дны, нязвя́зны

2) рапто́ўны, рэ́зкі

etw. ~ unterbréchen* — рапто́ўна што-н. перарва́ць [перапыні́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)