нязвя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязвя́заны |
нязвя́заная |
нязвя́занае |
нязвя́заныя |
| Р. |
нязвя́занага |
нязвя́занай нязвя́занае |
нязвя́занага |
нязвя́заных |
| Д. |
нязвя́занаму |
нязвя́занай |
нязвя́занаму |
нязвя́заным |
| В. |
нязвя́заны (неадуш.) нязвя́занага (адуш.) |
нязвя́заную |
нязвя́занае |
нязвя́заныя (неадуш.) нязвя́заных (адуш.) |
| Т. |
нязвя́заным |
нязвя́занай нязвя́занаю |
нязвя́заным |
нязвя́занымі |
| М. |
нязвя́заным |
нязвя́занай |
нязвя́заным |
нязвя́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нязвя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязвя́заны |
нязвя́заная |
нязвя́занае |
нязвя́заныя |
| Р. |
нязвя́занага |
нязвя́занай нязвя́занае |
нязвя́занага |
нязвя́заных |
| Д. |
нязвя́занаму |
нязвя́занай |
нязвя́занаму |
нязвя́заным |
| В. |
нязвя́заны (неадуш.) нязвя́занага (адуш.) |
нязвя́заную |
нязвя́занае |
нязвя́заныя (неадуш.) нязвя́заных (адуш.) |
| Т. |
нязвя́заным |
нязвя́занай нязвя́занаю |
нязвя́заным |
нязвя́занымі |
| М. |
нязвя́заным |
нязвя́занай |
нязвя́заным |
нязвя́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
úngebunden
a
1) во́льны, свабо́дны, нязвя́заны
2) няўры́мслівы, бесцырымо́нны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
unrelated [ˌʌnrɪˈleɪtɪd] adj.
1. нязвя́заны, які́ не ма́е су́вязі
2. не ў свая́цкіх адно́сінах;
They are entirely unrelated. Яны не сваякі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
uncommitted [ˌʌnkəˈmɪtɪd] adj. (to) нязвя́заны (чым-н.); які́ не далучы́ўся;
uncommitted nations краі́ны, які́я не ўвахо́дзяць у бло́кі;
uncommitted voters незале́жныя вы́баршчыкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)