няе́зджаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няе́зджаны няе́зджаная няе́зджанае няе́зджаныя
Р. няе́зджанага няе́зджанай
няе́зджанае		 няе́зджанага няе́зджаных
Д. няе́зджанаму няе́зджанай няе́зджанаму няе́зджаным
В. няе́зджаны (неадуш.)
няе́зджанага (адуш.)		 няе́зджаную няе́зджанае няе́зджаныя (неадуш.)
няе́зджаных (адуш.)
Т. няе́зджаным няе́зджанай
няе́зджанаю		 няе́зджаным няе́зджанымі
М. няе́зджаным няе́зджанай няе́зджаным няе́зджаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няе́зджаны нее́зженый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няе́зджаны, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якому зусім або даўно не ездзілі. Машыны ішлі напрасткі, выбіраючы абавязкова няезджаную паверхню. Мележ. Каленік ідзе даўно няезджанай дарогай. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нее́зженный няе́зджаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)