Verbum

анлайнавы слоўнік

няду́жасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няду́жасць ж.

1. сла́бость, слабоси́лие ср.;

2. нездоро́вье ср., неду́жность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няду́жасць, ‑і, ж.

Стан нядужага; недамаганне. Дзед чамусьці часцей у апошні час скардзіўся на сваю нядужасць, успамінаў нябожчыкаў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няду́жы, -ая, -ае.

Слабы фізічна; хваравіты.

Н. дзядок.

|| наз. няду́жасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

infirmity [ɪnˈfɜ:məti] n.

1. няду́жасць, сла́басць

2. недамага́нне; хваро́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

не́мощность няду́жасць, -ці ж.; сла́басць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слабоси́лие ср. слабасі́лле, -лля ср., няду́жасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неду́жность разг. няду́жасць, -ці ж., хвараві́тасць, -ці ж.; сла́басць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесси́лие ср. бяссі́лле, -лля ср.; (слабость) сла́басць, -ці ж., няду́жасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zniedołężnienie

н. нядужасць; слабасць; немач;

zniedołężnienie umysłowe — (старэчы) маразм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)