няго́рды
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няго́рды |
няго́рдая |
няго́рдае |
няго́рдыя |
| Р. |
няго́рдага |
няго́рдай няго́рдае |
няго́рдага |
няго́рдых |
| Д. |
няго́рдаму |
няго́рдай |
няго́рдаму |
няго́рдым |
| В. |
няго́рды (неадуш.) няго́рдага (адуш.) |
няго́рдую |
няго́рдае |
няго́рдыя (неадуш.) няго́рдых (адуш.) |
| Т. |
няго́рдым |
няго́рдай няго́рдаю |
няго́рдым |
няго́рдымі |
| М. |
няго́рдым |
няго́рдай |
няго́рдым |
няго́рдых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няго́рды, ‑ая, ‑ае.
Які не мае гордасці; просты, даступны. Нягорды чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
него́рдый няго́рды; неганарлі́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)