нявы́плата

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нявы́плата
Р. нявы́платы
Д. нявы́плаце
В. нявы́плату
Т. нявы́платай
нявы́платаю
М. нявы́плаце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нявы́плата ж. невы́плата, неупла́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нявы́плата, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Няўзнос якіх‑н. плацяжоў. Нявыплата працэнтаў.

2. Тое, што не выплачана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нявы́плата ж камерц Nícht(be)zahlung f -;

у вы́падку нявы́платы юрыд im Fálle der Níchtzahlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неплаце́ж, -цяжу́, мн. -цяжы́, -цяжо́ў, м.

Неўнясенне ў тэрмін грошай, якія падлягаюць выплаце паводле адпаведных абавязацельстваў; нявыплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невы́плата нявы́плата, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неплаце́ж, ‑цяжу, м.

Неўнясенне ў тэрмін грошай, якія падлягаюць выплаце; нявыплата. Неплацеж па гандлёвых абавязацельствах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неупла́та нявы́плата, -ты ж., няпла́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

non-payment [ˌnɒnˈpeɪmənt] n. неплаце́ж, няпла́та, нявы́плата;

non-payment of tax неплаце́ж пада́тку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неплатёж м. няпла́та, -ты ж., нявы́плата, -ты ж., неплаце́ж, -цяжу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)