нябі́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нябі́ты |
нябі́тая |
нябі́тае |
нябі́тыя |
| Р. |
нябі́тага |
нябі́тай нябі́тае |
нябі́тага |
нябі́тых |
| Д. |
нябі́таму |
нябі́тай |
нябі́таму |
нябі́тым |
| В. |
нябі́ты (неадуш.) нябі́тага (адуш.) |
нябі́тую |
нябі́тае |
нябі́тыя (неадуш.) нябі́тых (адуш.) |
| Т. |
нябі́тым |
нябі́тай нябі́таю |
нябі́тым |
нябі́тымі |
| М. |
нябі́тым |
нябі́тай |
нябі́тым |
нябі́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нябі́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нябі́ты |
нябі́тая |
нябі́тае |
нябі́тыя |
| Р. |
нябі́тага |
нябі́тай нябі́тае |
нябі́тага |
нябі́тых |
| Д. |
нябі́таму |
нябі́тай |
нябі́таму |
нябі́тым |
| В. |
нябі́ты (неадуш.) нябі́тага (адуш.) |
нябі́тую |
нябі́тае |
нябі́тыя (неадуш.) нябі́тых (адуш.) |
| Т. |
нябі́тым |
нябі́тай нябі́таю |
нябі́тым |
нябі́тымі |
| М. |
нябі́тым |
нябі́тай |
нябі́тым |
нябі́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нябі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нябі́ты |
нябі́тая |
нябі́тае |
нябі́тыя |
| Р. |
нябі́тага |
нябі́тай нябі́тае |
нябі́тага |
нябі́тых |
| Д. |
нябі́таму |
нябі́тай |
нябі́таму |
нябі́тым |
| В. |
нябі́ты (неадуш.) нябі́тага (адуш.) |
нябі́тую |
нябі́тае |
нябі́тыя (неадуш.) нябі́тых (адуш.) |
| Т. |
нябі́тым |
нябі́тай нябі́таю |
нябі́тым |
нябі́тымі |
| М. |
нябі́тым |
нябі́тай |
нябі́тым |
нябі́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нябі́ты, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога не білі, які не цярпеў ад пабояў. // перан. Разм. Які не зведаў строгай вывучкі. / у знач. наз. нябі́ты, ‑ага, м. За аднаго бітага двух нябітых даюць. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трыпе́лы (трыпэ́лый) аргат. ‘малады’ (Бел. дыял. 1). Параўн. рус. смал., пск. трипёлый ‘тс’ (Дабр., СРНГ). Куркіна (Диал. структура, 110), зыходзячы са значэння ‘неакрэплы, нябіты’, звязвае з асновай *trip‑, параўн. славен. tripati ‘міргаць, дрыжаць’, літ. trỹpti ‘тупаць нагамі’ і інш., што няпэўна. Хутчэй да папярэдняга слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)