нябі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нябі́ты нябі́тая нябі́тае нябі́тыя
Р. нябі́тага нябі́тай
нябі́тае
нябі́тага нябі́тых
Д. нябі́таму нябі́тай нябі́таму нябі́тым
В. нябі́ты (неадуш.)
нябі́тага (адуш.)
нябі́тую нябі́тае нябі́тыя (неадуш.)
нябі́тых (адуш.)
Т. нябі́тым нябі́тай
нябі́таю
нябі́тым нябі́тымі
М. нябі́тым нябі́тай нябі́тым нябі́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нябі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нябі́ты нябі́тая нябі́тае нябі́тыя
Р. нябі́тага нябі́тай
нябі́тае
нябі́тага нябі́тых
Д. нябі́таму нябі́тай нябі́таму нябі́тым
В. нябі́ты (неадуш.)
нябі́тага (адуш.)
нябі́тую нябі́тае нябі́тыя (неадуш.)
нябі́тых (адуш.)
Т. нябі́тым нябі́тай
нябі́таю
нябі́тым нябі́тымі
М. нябі́тым нябі́тай нябі́тым нябі́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нябі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нябі́ты нябі́тая нябі́тае нябі́тыя
Р. нябі́тага нябі́тай
нябі́тае
нябі́тага нябі́тых
Д. нябі́таму нябі́тай нябі́таму нябі́тым
В. нябі́ты (неадуш.)
нябі́тага (адуш.)
нябі́тую нябі́тае нябі́тыя (неадуш.)
нябі́тых (адуш.)
Т. нябі́тым нябі́тай
нябі́таю
нябі́тым нябі́тымі
М. нябі́тым нябі́тай нябі́тым нябі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нябі́ты, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не білі, які не цярпеў ад пабояў. // перан. Разм. Які не зведаў строгай вывучкі. / у знач. наз. нябі́ты, ‑ага, м. За аднаго бітага двух нябітых даюць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трыпе́лы (трыпэ́лый) аргат. ‘малады’ (Бел. дыял. 1). Параўн. рус. смал., пск. трипёлый ‘тс’ (Дабр., СРНГ). Куркіна (Диал. структура, 110), зыходзячы са значэння ‘неакрэплы, нябіты’, звязвае з асновай *trip‑, параўн. славен. tripati ‘міргаць, дрыжаць’, літ. trỹpti ‘тупаць нагамі’ і інш., што няпэўна. Хутчэй да папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)