ню́хаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ню́хаўка ню́хаўкі
Р. ню́хаўкі ню́хавак
Д. ню́хаўцы ню́хаўкам
В. ню́хаўку ню́хаўкі
Т. ню́хаўкай
ню́хаўкаю		 ню́хаўкамі
М. ню́хаўцы ню́хаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ню́хаўка ж., прост. ню́халка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ню́хаўка, ‑і, ДМ ‑хаўцы; Р мн. ‑хавак; ж.

Груб. Нос. [Валодзя:] — А ну зараз жа парві!.. — Не буду... — заенчыў Янік, сціснуўшы грошы ў кулаку і засунуўшы руку за пазуху. — Ах, не будзеш... Дык я табе ўсю нюхаўку растаўку... Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ню́хаўка ’нос, вялікі нос’ (Касп.; в.-дзвін., Шатал., Сцяшк.; навагр., Жыв. сл.; клец., Нар. лекс.; астрав., Сл. ПЗБ; лаг., Сл. ЦРБ). Іранічнае ўтварэнне ад ню́хаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нюхалка прост. ню́хаўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нос; нюхаўка (разм.); табакерка (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)