ню́хальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ню́хальны ню́хальная ню́хальнае ню́хальныя
Р. ню́хальнага ню́хальнай
ню́хальнае		 ню́хальнага ню́хальных
Д. ню́хальнаму ню́хальнай ню́хальнаму ню́хальным
В. ню́хальны (неадуш.)
ню́хальнага (адуш.)		 ню́хальную ню́хальнае ню́хальныя (неадуш.)
ню́хальных (адуш.)
Т. ню́хальным ню́хальнай
ню́хальнаю		 ню́хальным ню́хальнымі
М. ню́хальным ню́хальнай ню́хальным ню́хальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ню́хальны

1. обоня́тельный;

~ныя не́рвы — обоня́тельные не́рвы;

2. (предназначенный дня нюханья) ню́хательный;

н. тыту́нь — ню́хательный таба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ню́хальны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для нюху (у 1 знач.). Нюхальны нерв.

2. Прызначаны для нюхання. Нюхальны тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ню́хальны:

ню́хальная таба́ка Schnúpftabak m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нюхальны эпітэлій 7/548

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. каго-што. Удыхаць праз нос які-н. пах.

Н. паветра.

2. што. Удыхаць у нос (лекавы, наркатычны і пад. сродак).

Н. нашатыр.

3. перан. Выведваць, высочваць (разм.).

◊

І не нюхаў чаго (разм., неадабр.) — не зведаў чаго-н., не ведае чаго-н.

Не нюхаць пораху — не быць на вайне, не ваяваць.

|| зак. паню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.).

|| аднакр. нюхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. ню́ханне, -я, н.; прым. ню́хальны, -ая, -ае.

Н. тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нюхательный ню́хальны;

нюхательный таба́к таба́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обоня́тельный ню́хальны;

обоня́тельные не́рвы ню́хальныя не́рвы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

węchowy

нюхальны, абаняльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

olfactory [ɒlˈfæktəri] adj. fml. ню́хальны;

olfactory nerves ню́хальныя не́рвы;

olfactory organs о́рганы ню́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)