нумарны́, -а́я, -о́е.

1. гл. нумар.

2. Такі, назва якога абазначана толькі нумарам.

Н. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нумарны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нумарны́ нумарна́я нумарно́е нумарны́я
Р. нумарно́га нумарно́й
нумарно́е		 нумарно́га нумарны́х
Д. нумарно́му нумарно́й нумарно́му нумарны́м
В. нумарны́ (неадуш.)
нумарно́га (адуш.)		 нумарну́ю нумарно́е нумарны́я (неадуш.)
нумарны́х (адуш.)
Т. нумарны́м нумарно́й
нумарно́ю		 нумарны́м нумарны́мі
М. нумарны́м нумарно́й нумарны́м нумарны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нумарны́

1. прил., в разн. знач. номерно́й;

н. знак — номерно́й знак;

2. в знач. сущ., уст. номерно́й;

паклі́каць ~но́га — позва́ть номерно́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нумарны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да нумара, мае нумар. Нумарны знак. □ Нумарны ліхтарык [дома] яшчэ не гарэў, але нумар быў зусім чытэльны. Чорны.

2. Які значыцца пад умоўным нумарам, шыфрам; сакрэтны. Нумарны завод. Нумарны інстытут. Нумарны праект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумарны́ Númmer-; nummeríert;

нумарны́ знак Númmernschild n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ну́мар, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Парадкавы лік прадмета ў шэрагу яму падобных.

Н. тэлефона.

Н. білета.

2. Прадмет, абазначаны пэўным лікам па парадку.

Святочны н. газеты.

3. Жэтон, планка, ярлык і пад. з адбіткам або малюнкам лічбы.

4. Размер адзення, абутку і інш.

5. Асобны пакой у гасцініцы, лазні і пад.

6. Асобнае закончанае выступленне артыстаў (у тэатры, на канцэрце і пад.).

Сольны н.

7. перан. Які-н. нечаканы, дзіўны ўчынак (разм.).

Выкінуць н.

|| памянш. нумаро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 і 5 знач.).

|| прым. нумарны́, -а́я, -о́е (да 1 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

номерно́й

1. прил. нумарны́;

2. сущ. нумарны́, -но́га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

number plate [ˈnʌmbəpleɪt] n. BrE нумарны́ знак (машыны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

license plate [ˈlaɪsənsˌpleɪt] n. AmE нумарны́ знак (на аўтамашыне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чытэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка чытаецца; які можна прачытаць. Нумарны ліхтарык яшчэ не гарэў, але нумар быў зусім чытэльны. Чорны. Выходзяць літары ў .. [Петрыка] яшчэ не зусім зграбныя, але ўжо досыць чытэльныя. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)