нуды́зм, -у, м.

Грамадскі рух, які вызнае культ аголенага цела.

|| прым. нуды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нуды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нуды́зм
Р. нуды́зму
Д. нуды́зму
В. нуды́зм
Т. нуды́змам
М. нуды́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нудызм

т. 11, с. 386

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нуды́зм м. Nudísmus m -, Fréikörperkultur f - (скар. FKK)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нуды́зм

(фр. nudisme, ад лац. nudus = голы)

прапаганда культу аголенага цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нуды́зм

(фр. nudisme, ад лац. nudus = голы)

прапаганда культу аголенага цела.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

nudism [ˈnju:dɪzəm] n. нуды́зм (культ аголенага цела)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

FKK

= Freikörperkultur – нудызм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nudism

[ˈnu:d,ɪzəm]

n.

нуды́зм -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

naturyzm, ~u

м. нудызм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)