нудо́та, -ы, ДМо́це, ж. (разм.).

1. Тое, што і нуда (у 1 і 3 знач.).

2. Пра млосны стан, які бывае перад ірвотай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нудо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нудо́та
Р. нудо́ты
Д. нудо́це
В. нудо́ту
Т. нудо́тай
нудо́таю
М. нудо́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нудо́та ж., разг. ску́ка, тоска́, уны́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нудо́та, ‑ы, ДМ ‑доце, ж.

Разм.

1. Тое, што і нуда (у 1, 3 знач.). Па.. [Язэпку] напала такая нудота, што хацелася кінуць-рынуць усё ды бегчы без аглядкі. Якімовіч. Серафіме думалася, што стары тырчыць тут на кухні ад нудоты, нават замінае ёй сваімі роспытамі. Сабаленка. Лес плакаў па сонцы і леце. Асенняя пустэча і нудота былі і тут. Хомчанка.

2. Пра млосны стан, які бывае перад рвотай. Адчуваючы стомленасць, боль у зацёкшай параненай назе, нудоту ад выкураных самакрутак, Сяргей складваў усё напісанае ў стосік. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нудо́та ж Truer f -; Schwrmut f -; Beklmmung f -;

яго́ нудо́таа́ грызе́ der Gram verzhrt ihn [zhrt an ihm, frisst an ihm]; Lngeweile f -;

наво́дзіць нудо́тау́ на каго j-n lngweilen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скучи́ща разг. нудо́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boredom [ˈbɔ:dəm] n. нуда́, нудо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tediousness [ˈti:dɪəsnəs] n. нуда́, нудо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

monotony [məˈnɒtəni] n. аднаста́йнасць; манато́ннасць; нуда́, нудо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нуда́ ж гл нудота

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)