но́ўгарадскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
но́ўгарадскі |
но́ўгарадская |
но́ўгарадскае |
но́ўгарадскія |
| Р. |
но́ўгарадскага |
но́ўгарадскай
но́ўгарадскае |
но́ўгарадскага |
но́ўгарадскіх |
| Д. |
но́ўгарадскаму |
но́ўгарадскай |
но́ўгарадскаму |
но́ўгарадскім |
| В. |
но́ўгарадскі
но́ўгарадскага |
но́ўгарадскую |
но́ўгарадскае |
но́ўгарадскія |
| Т. |
но́ўгарадскім |
но́ўгарадскай
но́ўгарадскаю |
но́ўгарадскім |
но́ўгарадскімі |
| М. |
но́ўгарадскім |
но́ўгарадскай |
но́ўгарадскім |
но́ўгарадскіх |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ноўгарадскі 1-ы летапіс 6/343; 9/278; 11/532
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ле́тапіс, ‑у, м.
Пагадовы запіс гістарычных падзей у старажытныя часы; кніга з такімі запісамі. Ноўгарадскі летапіс. Летапіс Аўраамкі. // перан.; чаго. Паслядоўны запіс якіх‑н. падзей; хроніка, гісторыя чаго‑н. Летапіс ваеннай славы.
•••
Жывы летапіс — пра таго, хто добра памятае ўсе сучасныя яму падзеі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)