но́умен филос. наўме́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́умен

(гр. noumenon = ахопленае розумам)

тое, што пазнаецца розумам у процілегласць дадзенаму ў пачуццях (феномену).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)