но́нсэнс, -у, м.

Бяссэнсіца, недарэчнасць, бязглуздзіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́нсэнс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. но́нсэнс
Р. но́нсэнсу
Д. но́нсэнсу
В. но́нсэнс
Т. но́нсэнсам
М. но́нсэнсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

но́нсэнс, -су м. но́нсенс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́нсэнс м. (бяссэнсіца, недарэчнасць) Nónsens m -es і -, Únsinn n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

но́нсэнс

(англ. nonsense, ад лац. non = не + sensus = сэнс)

бяссэнсіца, недарэчнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

но́нсэнс

(англ. nonsense, ад лац. non = не + sensus = сэнс)

бяссэнсіца, недарэчнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

но́нсенс книжн. но́нсэнс, нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)