ничко́м нареч. ні́цма; (ниц) ніц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніц нареч. ниц, ничко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ні́цма нареч. ничко́м, ниц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ниц нареч., уст. ніц; (ничком) ні́цма;

па́дать ниц па́даць ніц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ні́чкам (нічком) ’ніц, тварам уніз’ (ТС), рус. панком ’тс’, серб.-харв. ничке̏ ’тс’, макед. начко, ничком ’тс’, балг. ничком ’тс’. Да пікаць (*nikati©); на базе значэння ’схіляць галаву, нахіляцца’, параўн. серб.-харв. ником ’тварам уніз’, збліжана з ніц© (*пісь), ніцком, ’ніц, тварам уніз’ (ТС), параўн. ніцам (гл.). Такога ж паходжання ніцма ’тс’ (Нас.), суадноснае з ніцма (гл.). Гл. Фасмер, 3, 76.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)