никто́ мест. ніхто́ (род., вин. ніко́га, дат. ніко́му, твор. нікі́м, пред. ні аб кім);

никто́ ино́й (друго́й) ніхто́ і́ншы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

никто

Том: 21, старонка: 5.

img/21/21-005_0005_Никто.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

нике́м мест., см. никто́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

никого́ мест., см. никто́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

никому́ мест., см. никто́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніхто́ (род., вин. ніко́га, дат. ніко́му, твор. нікі́м, предл. ні аб кі́м) мест. отриц. никто́;

н. не ве́даў — никто́ не знал;

ніко́га не было́ — никого́ не́ было;

ніко́му не вядо́мы — никому́ не изве́стный;

ні з кім не сустрака́ўся — ни с кем не встреча́лся;

н. і́ншы — никто́ ино́й (друго́й)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ніхто́ ’ніхто, ніводзін чалавек’ (Нас., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС), укр. ніхто́, рус. никто́, польск. nikt, арх. nikto, чэш. nikdo, славац. nikto, в.-луж. nichtó, н.-луж. nicht, славен. níkdo, серб.-харв. ни̏ко, макед. нико, балг. ни́кой. Прасл. *nikъto, спалучэнне адмоўя ni‑ і займенніка *kъto (гл. хто).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ніво́дзін мест. отриц. никто́, ни оди́н;

◊ за двума́ за́йцамі паго́нішся, ~днага не зло́віш — посл. за двумя́ за́йцами пого́нишься, ни одного́ не пойма́ешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убы́ць сов.

1. (уменьшиться) убы́ть; (о весе) уба́виться;

2. разг. (обычно с отрицанием) ужи́ться;

з табо́ю ніхто́ не ўбу́дзе — с тобо́й никто́ не уживётся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Nemo potest dura naturae solvere jura

Ніхто не можа змяніць суровыя законы прыроды.

Никто не может изменить суровые законы природы.

Гл.: Lota...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)