не́шпар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
не́шпар |
не́шпары |
| Р. |
не́шпару |
не́шпараў |
| Д. |
не́шпару |
не́шпарам |
| В. |
не́шпар |
не́шпары |
| Т. |
не́шпарам |
не́шпарамі |
| М. |
не́шпары |
не́шпарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Не́шпар ’вячэрня ў католікаў’ (Гарэц., Касп., Шат.), нешпо́р ’вячэрні час; вячэрня’ (Нас.). З польск. nieszpor ’вячэрняя служба ў католікаў’, што ўзыходзіць да лац. vesper ’вечар’, магчыма, праз н.-ням. Vesper (Кюнэ, Poln., 81).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)