нефро́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нефро́з |
нефро́зы |
| Р. |
нефро́зу |
нефро́заў |
| Д. |
нефро́зу |
нефро́зам |
| В. |
нефро́з |
нефро́зы |
| Т. |
нефро́зам |
нефро́замі |
| М. |
нефро́зе |
нефро́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Нефроз 2/76; 7/297, 492, 544
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нефро́з
(гр. nephros = нырка)
захворванне нырак у чалавека і жывёл, якое характарызуецца перараджэннем нырачнага эпітэлію, гал. ч. канальцаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Празно́г ’хвароба жывёлы (калі… каровы кроўю мочацца)’ (брагін., Мат. Гом.). Няясна. Магчыма, сапсаванае непроз < нефроз ’хвароба нырак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)