нестары́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нестары́ нестара́я нестаро́е нестары́я
Р. нестаро́га нестаро́й
нестаро́е		 нестаро́га нестары́х
Д. нестаро́му нестаро́й нестаро́му нестары́м
В. нестары́ (неадуш.)
нестаро́га (адуш.)		 нестару́ю нестаро́е нестары́я (неадуш.)
нестары́х (адуш.)
Т. нестары́м нестаро́й
нестаро́ю		 нестары́м нестары́мі
М. нестары́м нестаро́й нестары́м нестары́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нестары́ неста́рый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нестары́, ‑ая, ‑ое.

Сярэдніх гадоў, параўнальна малады. Старастам Кірэйка стаў не таму, што хацеў, проста ён быў на гэты час адзіны нестары мужчына ў вёсцы. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нестары

т. 11, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нестары́ nicht alt, verhä́ltnismäßig jung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неста́рый нестары́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Не́стар

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Не́стар Не́стары
Р. Не́стара Не́стараў
Д. Не́стару Не́старам
В. Не́стара Не́стараў
Т. Не́старам Не́старамі
М. Не́стару Не́старах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

niestary

нестары

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)