не́ратны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
не́ратны |
не́ратная |
не́ратнае |
не́ратныя |
| Р. |
не́ратнага |
не́ратнай
не́ратнае |
не́ратнага |
не́ратных |
| Д. |
не́ратнаму |
не́ратнай |
не́ратнаму |
не́ратным |
| В. |
не́ратны |
не́ратную |
не́ратнае |
не́ратныя |
| Т. |
не́ратным |
не́ратнай
не́ратнаю |
не́ратным |
не́ратнымі |
| М. |
не́ратным |
не́ратнай |
не́ратным |
не́ратных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
не́рат, -а, М -раце, мн. -ы, -аў, м.
Рыбалоўная снасць канічнай формы ў выглядзе сеткавай камеры, нацягнутай на драўляны каркас, з кароткім конусападобным уваходам; верша.
Хлопцы лавілі карасёў нератам.
◊
Трапіць у нерат — знянацку, нечакана апынуцца ў безвыходным становішчы.
|| прым. не́ратны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)